Wat zegt de wegcode?

De toegang tot de voetgangerszones is beperkt tot voetgangers. Maar fietsers kunnen wel toegang krijgen tot deze zones als de verkeersborden daarin voorzien en volgens de beperkingen die daarin zijn opgenomen (zoals bij voertuigen die moeten laden/lossen en taxi’s voor het in- en uitstappen van personen).

Fietsers moeten stapvoets rijden en voorrang geven aan de voetgangers,  of zelfs stoppen indien nodig. Ze moeten van hun fiets afstappen als er te veel voetgangers zijn om gemakkelijk te kunnen fietsen.

Moeten de verkeerszones worden gescheiden?

Uit een studie die het Fietsberaad in 2004 in opdracht van het BRO heeft laten uitvoeren, blijkt dat het mogelijk is om in een voetgangerszone te fietsen bij een voetgangersdichtheid tot 100 voetgangers/u./m., zonder dat er dus bijzondere infrastructuur nodig is. Is er een fietspad voorzien, dan kunnen fietsers probleemloos de weg delen tot maximaal 160 voetgangers/u./m. en tot maximaal 200 voetgangers/u./m. is een fysiek gescheiden fietspad vereist. Bij meer dan 200 voetgangers/u./m. is het niet meer mogelijk om de zone te delen.

Het is daarom nuttig om de straten van geval tot geval onder de loep te nemen. Om fietsers wat meer af te scheiden, kunnen verschillende wegbekledingen worden gebruikt. Dit kan helpen om interacties te verminderen en tegelijkertijd de “toe-eigening” van de ruimte door individuele gebruikers te voorkomen.

Wat is het verschil met een woonerf?

In woonwijken en woonerven geldt een snelheidslimiet van 20 km/u. Fietsers mogen dus (in voetgangerszones) sneller dan stapvoets gaan, als er niet veel voetgangers aanwezig zijn.