Emilie legt haar keuzes als fietsende mama uit
Om met mijn kleine Maxine te fietsen, koos ik aanvankelijk voor de ‘fietskar’, voortgetrokken door een elektrische fiets. Het leek me veelzijdiger en gemakkelijker om mee te rijden dan een bakfiets.
De fietskar voldeed uitstekend voor mijn dagelijkse ritten tussen mijn huis, het kinderdagverblijf en mijn werk. Mijn kleintje was goed beschermd tegen de kou in de winter en ik kon gemakkelijk alle boodschappen meenemen. In het begin hadden we ook een hangmatje speciaal voor peuters. Een echt coconnetje!
Tijdens de lockdown ging Maxine met me mee op ronde om de vele bestellingen uit mijn stoffenwinkel te bezorgen. Het was zowel praktisch als leuk.
Toen Maxine twee jaar oud was, wisselde ze de fietskar in voor het “kinderzitje“, want ondanks alle voordelen van de fietskar is het wel gemakkelijker om de fiets te besturen en te parkeren met een kinderzitje.
Met de komst van zusje Clémence denk ik er nu wel steeds meer over om te investeren in een longtailfiets als ze wat ouder is. De longtail lijkt me het perfecte compromis: hiermee kan ik de twee meisjes veilig samen in hun zitjes vervoeren en blijft mijn fiets stabiel, veelzijdig, wendbaar en gemakkelijk te parkeren.