De fietszone
- Veiligheid en verkeersvoorschriften
Een fietszone wordt gedefinieerd als een of meer openbare wegen waar specifieke gedragsregels gelden voor fietsers. Bovendien is het gedrag van motorvoertuigen ondergeschikt aan dat van fietsers.
Wat zegt de wegcode
Op 13 februari 2012 is het concept “fietsstraat” officieel opgenomen in de wegcode. Vanaf 1 april 2023 wordt de “fietsroute” vervangen door de “fietszone”.
Voor gebruikers blijven de gedragsregels binnen een fietszone ongewijzigd:
- de maximumsnelheid is 30 km/u ;
- fietsers mogen de volledige breedte van hun rijstrook gebruiken;
- motorvoertuigen mogen geen fietsers inhalen.
De “fietszone” geeft fietsers geen voorrang op gemotoriseerd verkeer: op kruispunten gelden voorrangsregels volgens de borden. Als er geen specifieke bewegwijzering is, geldt de voorrang van rechts.
Bestuurders van klassieke elektrische fietsen of speed pedelecs worden op dezelfde manier behandeld als fietsers.
Signalisatie
Het begin van de fietszone wordt aangegeven met sein F111 en het einde met sein F113. Soms worden wegmarkeringen toegevoegd.
Borden dragen nu de woorden “fietszone” (in plaats van “fietspad”). Er is een overgangsperiode gepland zodat wegbeheerders de bewegwijzering ter plaatse kunnen aanpassen.
Wat zijn de voordelen van een fietszone?
Met fietszones kan het fietsnetwerk van een stad of gemeente worden aangevuld zonder dat er nieuwe fietsinfrastructuur nodig is. Het OCW (Opzoekingscentrum voor de Wegenbouw) ziet de volgende voordelen:
- de fietszone is gemakkelijk aan te passen aan het stedelijk weefsel, zonder dat de ruimte wordt versnipperd;
- alle voorzieningen in de (fiets)zone blijven met de fiets bereikbaar, wat niet altijd het geval is bij een aparte infrastructuur;
- de ontwikkeling van een fietszone heeft weinig impact op de parkeerplaatsen en de voertuigcapaciteit.